Everybody loves Touda

Touda is een alleenstaande moeder met een droom. Op een dag hoopt ze een volleerde shikhat te zijn, de naam voor Marokkaanse vrouwen die zingend en dansend een specifieke Arabische volksmuziek beoefenen. Maar de omstandigheden zitten tegen. Niet alleen moet ze een geschikte school zien te vinden voor haar dove zoontje Yassine; de veelal conservatieve mannen in haar omgeving zien haar eerder als slet dan als artieste. Touda, met aanstekelijk koppigheid vertolkt door de Marokkaanse steractrice Nisrin Erradi, besluit te verhuizen van haar provinciestadje naar het kosmopolitischer Casablanca.


Nadat ze Yassine heeft achtergelaten bij haar ouders, reist Touda door naar de grote stad waar ze al snel met de neus op de ontmoedigende feiten wordt gedrukt. Wanneer ze een taxichauffeur het adres opgeeft van een bar, blijkt deze bijvoorbeeld al jaren eerder gesloten. Haar talent bezorgt haar optredens, maar niet het respect waarop ze had gehoopt of gerekend. Mannen die haar benaderen als lustobject geeft ze lik op stuk, waarna ze steevast weer op straat komt te staan. Maar één ding zal ze niet prijsgeven: haar zelfrespect.


Voor Everybody Loves Touda werkte regisseur Nabil Ayouch opnieuw samen met echtgenote Maryam Touzani, die we kennen als regisseur van Adam (2019, ook met Erradi) en The Blue Caftan (2022). Films over de benarde positie van vrouwen in een overwegend conservatieve maatschappij. Ooit gaven shikats juist een stem aan Arabisch zelfbewustzijn, totdat in de jaren 80 en 90 een religieus geïnspireerde kentering inzette. Met zijn film brengt Ayouch een eerbetoon aan deze vrouwen, 'aanjagers van verandering, aanjagers van verzet,' in zijn woorden.


Scenario: Nabil Ayouch, Maryam Touzani