The Promise

In 1949 gaf Nederland zijn grootste kolonie en wingewest op: Nederlands-Indië werd Indonesië. Op één gebiedsdeel na: Nederlands-Nieuw-Guinea. Tot dan toe voornamelijk genegeerd, werd het gebied vanaf begin jaren 50 door de Nederlanders aan een 'beschavingsoffensief' onderworpen om, zoals dat toen bevoogdend heette, de Papoea-bevolking vanuit het stenen tijdperk naar het atoomtijdperk op te tillen. Voor zijn documentaire over dit vrijwel vergeten stuk vaderlandse koloniale geschiedenis diepte regisseur Daan Veldhuizen uit diverse archieven een schat aan even fascinerend als tenenkrommend beeldmateriaal op.


Maar niet alleen dat. In Nederland ging hij op zoek naar de nakomelingen van de Papoea's die machteloos moesten toezien hoe hun geboorteland in 1963 werd uitgeleverd aan Indonesië, dat er tot op de dag van vandaag een terreurbewind uitoefent. Bij de circa tweeduizend Nederlandse Papoea's zitten het verdriet en de woede diep, en terecht. Van de door Nederland beloofde onafhankelijkheid kwam niets terecht. Sterker: wie het waagt op West-Papoea met de nationale vlag te zwaaien, wordt gearresteerd (of erger).


De journaliste Julia Jouwe, met roots in West-Papoea, gidst de kijker à la het tv-programma Andere Tijden door de pijnlijke geschiedenis, waarin economische belangen (Nieuw-Guinea herbergt een schat aan koper en goud) een niet te onderschatten rol spelen. Veldhuizen geeft vorm aan haar verhaal, en hoe. Schitterend is het gerestaureerde 35mm-filmmateriaal, dat met zijn felle kleuren de jaren 50 en 60 pijnlijk dichtbij brengt. Maar nog pijnlijker is het vermoeden dat de afgelopen zestig jaar tussen de honderdduizend tot een half miljoen Papoea's hun verzet tegen de Indonesische overheersing met de dood hebben moeten hebben bekopen.


Scenario: Daan Veldhuizen