Numb

De Iraanse kleuterschool lijkt een vrijplaats waar kinderen voorlopig vrij lijken van idelologische dwang. Een omgeving waar jongens en meisjes samen les krijgen en zichzelf kunnen zijn. Dat is althans het beeld dat de kijker in Numb aanvankelijk meekrijgt. We bezien het leven op school door de ogen van de zesjarige Roham, die een oogje heeft op het meisje Rana. Maar gaandeweg wordt duidelijk dat ook de kinderen worden klaargestoomd voor een leven in de door religieuze intolerantie beheerste maatschappij.

In zijn tweede speelfilm hanteert regisseur Amir Toodehroosta een bedrieglijk documentaire-achtige stijl, waardoor Numb aanvankelijk wel wat weg heeft van De kinderen van juf Kiet (2017). Maar achter dat levendige oppervlak gaat een grimmige werkelijkheid schuil van verwaarlozing, huiselijk geweld, en de giftige invloed van een starre, mensonterende ideologie.