Vraie famille, La

Anna en Driss zijn de ouders van drie kinderen. Dat wil zeggen: na de dood van zijn moeder, en terwijl zijn vader wegzonk in een depressie, hebben Anne en Driss de toen anderhalf jaar oude Simon geadopteerd. Simon is nu zes en, hoewel hij weet dat hij een adoptiekind is, beschouwt hij zijn pleegfamilie als zijn echte familie. De vredige status quo wordt danig overhoopgegooid wanneer Simons biologische vader zijn zoon op een dag komt opeisen. Hij staat in zijn recht, want Anna en Driss hebben destijds ingestemd met de door de Kinderbescherming gestelde condities. Emotioneel voelen we met Anne mee, maar de nieuwe situatie afdoen als het gevolg van kille bureaucratie zou te kort door de bocht zijn. Het levert een hartverscheurend dilemma op, dat vooral dankzij het spel van Mélanie Thierry als Anna keihard bij de kijker binnenkomt.